Դե ինչ անեմ.... Մարդը անկեղծորեն ՈՒԶՈՒՄ ա... Շուռ տվի փորի վրա, հարմար տեղավորեցի Աննային բժշկական թախտին ու հարմարացրի ինձ հետևում: Աննայի հետույքը մի արվեստի գործ էր: Զարմանում եմ, ոնց ա տենց ոռով կինը եկել ընկել էս չոլերը: Իր ձևով Աննայի ոռը նման էր հասած ծիրանի կամ լավ մեծ պճկովի դեղձի.... Ու ես մտադիր էի էդ իրա դեղձը հավեսով պճկել...
Կիրքս շատ էր, բայց էս անգամ սկսեցի դանդաղ... Կլիրս դանդաղ քսեցի նախ ձախ թուշին, հետո աջ... դանդաղ թշերի արանքում մաքրեցի կլրիս մնացած սպերմայի վերջին կաթիլները ու սկսեցի անզգայացնող ալարկոտությամբ վերև-վերքև տարուբերել խեռս Աննայի անցքի մոտով... Դա կատաղացրեց գեղեցկուհուն... Աննան կատաղի ցասումի մեջ ձեռքը տարավ կլրիս, որ այն արագ մտցնի հետույքը, բայց ես հետ քաշվեցի ու նա չկարողացավ դա անել...
-Դե դավայ....,- աղերսեց Աննան
-Ինչ ես ուզում անեմ?-միամիտ ձայնով հարցրի ես
-ուզում եմ, որ ինձ ոռից քունես
-չեմ լսում, ԻՆՉ ես ուզում, որ անեմ???
-ՈՒԶՈՒՄ ԵՄ ԻՆՁ ՈՌԻՑ ՔՈՒՆԵՍ
Շատ լավ ասեց... Ես արագորեն մոտեցա ու ձև արի, թե հեսա ամբողջ թափով քարի պես պինդ անդամս խրելու եմ անպաշտպան անցքի մեջ: Աննան պատրաստվեց ընդունել իր մեջ իմ գործիքը, բայց ես ընդամենը մի փոքր հրեցի իրեն և վերջ: Անկարելի է նկարագրել այն ոռռի զգացմունքը, երբ սեքս ես ուզում, ու այն այնքան մոտ է, բայց բավարարություն չես ստանում... Աննան ընկավ իմ լարած թակարդը: Երբ տեսավ, որ իր կողմից այդքան սպասված խեռը չի մտնում ոռի ծակը, ինքը, ընկնելով կրքերի մեջ, իրեն հետ բերեց ու բառի ամենաուղիղ իմաստով հաքավ կլրիս: Արա իիինչ կայֆ ա դա... Որ էնքան ես պցին գրգռե, որ ինքն ա գալի հաքնում կլրիդ, որ կայֆ ստանա... Ֆսյո, ինքը էլ քո կլրի գերին ա, ու դու կարաս իրան քունես էնքան ինչքան ուզոնաս... Ես միացրի իմ քւնիզատորը ու գնաց... Պերֆորատորի համառությամբ ես դոմփում էի Աննայի անմահական ծակը... Կատաղի արագությունից կլիրս կարմրել էր.. Էլ չէի զգում իրան, մենակ թեթև պուլսացիա էր զգացում, ու Աննայի ուղիղ աղիքի տաքությունը.... Ձեռս տարա պցին, սկսեցի ձեռքով խաղալ... Աննան կատաղած ձայներ էր հանում... Շատ գազան սեքս էր գնում մեր մոտ... Մի քիչ թուլացրի քունման արագությունը, հետո էլի արագացրի, հետո էլի թուլացրի... Աննան գճվում էր ամեն մի արագության փոփոխությունից ու նոր ելևեջներ էր արձակում քունված բերանից: Վերջը զգացի, որ էլ սպառվում եմ, ու գազանային մռնչյունով թափեցի թոխումի իմ երրորդ մասնաբաճինը հենց մեր բուժակի ոռռի մեջ... Աննան զգաց իր հետույքը պարուրած ջերմությունը ու դրանից ինքն էլ ընկավ օրգազմային պոռքթկումների մեջ... Ես ուժասպառ ընկա Աննայի մեջքին, ու մենք մի հինգ րոպե այդպես անշարժ մնացինք....
-լավ էր...
-վերջն էր... էլի եմ ուզում...
-դու հո տրակտոր չես.... Էլի կարաս,- Աննան անկեղծորեն զարմացավ
-Ի... Դու ինձ մի աչքով ես նայում?
-Չէ կյանքս... Մեռնեմ կլրիդ... Հիմա հագնվի ու գնա ստեղից, քանի դեռ տագնապը չի վերջացել ու բոլորը չեն իջել: Ես քեզ հետո կբուժզննեմ, ու հավելյալ նշանակումներ կանեմ
-անհամբյուր կսպասեմ
Ես հագնվեցի ու դուրս եկա, դեռևս մտքումս թարմ պահելով մեր գազան սեքսը: Ես այդ մի քանի ժամը հիշելով դեռ երկար ժաժ կտամ: Այս բանից հետո, ես սկսեցի Աննային ռեժիմով քունել: Մեկ-մեկ դժվար էր լինում հարմարացնելը, որովհետև էդ գանդոն Անդոն՝ իրա մարդը, միշտ կողքերը ֆռֆռում էր, բայց ես հարմարացնում էի ու պահի տակ մտնում էի իրա կաբինետ, խրում դուրս էի գալիս: Իհարկե, մեր հարաբերությունները գաղտնի էինք պահում բոլորից: Ու այդպես շարունակվեց մի քանի ամիս: Բայց մի որոշ ժամանակ անց դրա մասին զորամասի այլ կանայք էլ իմացան ու քաքը հելավ ջրի երես: Բայց դա արդեն ուրիշ պատմություն ա...
No comments:
Post a Comment